Neflié
Eriobotrya japonica
Rosaceae
Àutri noum : Nespié, Gnaspié, Nesplié, Nespoulié.
Noms en français : Néflier du Japon, Bibacier.
Descripcioun :Lou neflié dóu Japoun que fau pas counfoundre emé lou "vertadié" nespié, Crataegus germanica, es un aubret, o un pichot aubre planta que pòu resta de tèms en plaço sènso se naturalisa. Èi proun couneigu emé si nespo aranjo goustouso à manja. Flouris en autouno o à la debuto de l'ivèr.
Usanço :Lou sirop de nesflo es adouba en Chino pèr apasima lou tussi e la brouchito. Au Japoun se n'en servon pèr sougna li mau de pèu (raumido...).
Port : Aubret
Taio : 2 à 6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eriobotrya
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 15 cm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Óutobre à janvié
Liò : Pargue
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Eriobotrya japonica (Thunb.) Lindl., 1821
Pichoto-espèuto
Triticum monococcum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Engrain, Petit épeautre.
Descripcioun :La pichoto espèuto èi samenado dins li valado mountagnouso de Prouvènço. Se recounèis à sis espigo plato emé de glumo espesso sus l'esquino e acabado pèr uno pouncho (fotò dóu gran). Lis arèsto soun de mai en mai longo de la baso de l'espigo fin qu'en aut.
Usanço :Aquesto espèuto vèn dóu blad de Beotìo, Triticum baeoticum, que trachis de la Crimèio à l'Albanìo. Desempièi 1990 èi tournamai cultiva au nostre. Se cousino coume de ris e èi proun goustous.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Triticum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 500 à 1400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Meissoun
- Champ
Estànci : Subremediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Iranò-Touranieno
Ref. sc. : Triticum monococcum L., 1753